VCs of the North - Cumbria, Durham i Northumberland, Alan Whitworth

VCs of the North - Cumbria, Durham i Northumberland, Alan Whitworth

VCs of the North - Cumbria, Durham i Northumberland, Alan Whitworth

Istnieje wiele książek o laureatach Krzyża Wiktorii, więc nowy tom musi mieć w sobie coś innego, aby się wyróżniać. W tym przypadku unikalnym punktem sprzedaży jest ilość szczegółów podana dla każdej osoby. Jest dwunastu zwycięzców Cumbrian, dwudziestu czterech Durham i jedenastu zwycięzców Northumbrian, więc autor jest w stanie dostarczyć znacznie więcej informacji ogólnych niż to często bywa. Obejmuje to prześledzenie całej historii życia każdego VC (jeśli to możliwe), a czasami dołączanie kilku relacji naocznych świadków ich czynów. W rezultacie dowiedziałem się, że jeden z VC z Cumbrii mieszkał w tej samej wiosce co ja i był właścicielem pubu na skraju wioski.

Muszę przyznać, że byłem nieco zakłopotany tak szeroką skalą czasową - po przeczytaniu ostatnio kilku książek o Krzyżach Wiktorii z I wojny światowej było to nie lada szok, gdy przeszłam z relacji o odwadze w Okopach do fragmentu indyjskiego buntu!

Ten dodatkowy szczegół pozwala nam zobaczyć, jaki wpływ ma wygrana w V.C. miał na swoich odbiorcach. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że trendem są krótkotrwałe celebrytki, które następnie zanikły. Wielu ze zwycięzców I wojny światowej, którzy byli tu uwzględnieni, było przed wojną górnikami, a potem wróciło do dołu. Niestety, jest też kilka przypadków mężczyzn, którzy nie mogli przystosować się do swojego powojskowego życia i skończyli rozgoryczeni lub pogrążeni w biedzie.

To fascynujące studium przekrojowe zwycięzców Krzyża Wiktorii, które zainteresuje zarówno lokalnych historyków, jak i historyków wojskowości.

Rozdziały
Cumbria Victoria Cross posiadacze
Durham Posiadacze Krzyża Wiktorii
Northumberland Posiadacze Krzyża Wiktorii

Autor: Alan Whitworth
Wydanie: Twarda okładka
Strony: 225
Wydawca: Pióro i miecz wojskowy
Rok: 2015

---

Zawartość

Kurczak urodził się 2 lub 6 marca 1833 r. w Howden Pans w Wallsend w Northumberland lub w Bishopswearmouth w Durham. [1] Był synem George'a Chickena i jego żony Elizabeth (z domu Bell). [2] Podczas buntu indyjskiego Chicken zgłosił się na ochotnika do służby w charakterze cywila, a 31 lipca 1858 r. został wzięty do sił w HMS Kalkuta. Jako aktor-mistrz służył kilka miesięcy w Fort William w Indiach, zanim został przydzielony do 3 Oddziału Indyjskiej Brygady Marynarki Wojennej. Wysłał wraz z nimi do Jagdispur w Bengalu [3], aby zapewnić wsparcie artyleryjskie. [4]

Miał 25 lat, gdy walczył w akcji, w wyniku której otrzymał VC. [1] 27 września 1858 r. w Suhejnee (Sahejani), niedaleko Peroo w Bengalu, Chicken został dołączony do oddziału kawalerii z bengalskiego batalionu policji wojskowej dowodzonej przez porucznika Charlesa George'a Bakera, któremu towarzyszył oddział 3. Sikhów Nieregularna kawaleria dowodzona przez porucznika Williama Edwarda Delvesa Broughtona. Rozproszyli siły około 700 buntowników, a w pogoni, która nastąpiła, Chicken ruszył naprzód i wpadł w środek około 20 buntowników, zabijając pięciu, zanim został zepchnięty z konia i ranny, odnosząc poważne rany w lewy nadgarstek i lewe ramię stawy. Zostałby zabity, gdyby czterech jego kolegów nie przybyło i nie uratowało go. [5]

Porucznik Baker napisał co następuje o zachowaniu Kurczaka w wysłaniu do kapitana Gordona, adiutanta polowego, sił polowych podpułkownika Turnera:

Pan G. B. Chicken, kapitan indyjskiej marynarki wojennej z Brygady Marynarki Wojennej w Dehree oraz porucznik i adiutant Nolan z 2. batalionu policji bengalskiej, obaj ochotnicy pełniący służbę z moim oddziałem, okazali mi największą pomoc i służbę. Były oficer, który, z przykrością muszę powiedzieć, został najciężej ranny, wykonał bardzo dzielny czyn, szarżując do dżungli i atakując ciało około 20 sipajów, którzy przygotowywali się do zebrania się i otwarcia ognia do teraz rozproszonych prześladowców . Otoczony ze wszystkich stron, ale desperacko walczący, zostałby pocięty na kawałki, gdyby nie Lance Duffadar Kala Khan, Duffadar Ukber Khan i żołnierz Shabaz Khan z 1. bengalskiej kawalerii policyjnej, z żołnierzem Dhull Singiem z 3. Seikh Nieregularny Kawaleria wpadła w tłum na ratunek i rozgromiła go po zabiciu kilku wrogów. [6]

Dołączono notatkę od kapitana Rattray, dowódcy batalionu bengalskiej policji wojskowej, która zawierała następujące informacje:

Moim obowiązkiem jest również przedstawić nazwisko George'a Bella Chickena, mistrza indyjskiej marynarki wojennej. Oficer ten zgłosił się na ochotnika do służby w moim korpusie, kiedy zaczął się on w Dehree, z determinacją, jak to wyraził, by zdobyć swój medal, i zasłużył sobie na to szlachetnie, że, jak pisze porucznik Baker, wpakował się w środek znacznej liczby wroga i udało mu się zabić pięciu, zanim sam został ścięty. Uważam tego urzędnika za godnego uwagi rządu. [7]

Ta notatka została przekazana podpułkownikowi W.W. Turnerowi, dowódcy oddziałów przy drodze Wielkiego Pnia, który załączył następujące informacje dotyczące pana Chickena:

Błagam z całym szacunkiem i gorącą prośbą, aby generał brygady z przyjemnością zawiadomił swoją Ekscelencję Naczelnego Wodza, osąd i waleczność porucznika Bakera, który przy wszystkich poprzednich okazjach wykazywał wyraźny zapał i wywiadu oraz oficerów wskazanych przez niego, w szczególności pana Kurczaka, kapitana Indyjskiej Brygady Marynarki Wojennej, który został ciężko ranny. [8]

Kiedy notatka dotarła do głównodowodzącego armii w Indiach, Lorda Clyde'a, w notatce wysłanej do gubernatora generalnego Lorda Canninga znalazła się następująca treść:

Mam zaszczyt prosić, ze strony Jego lordowskiej mości, o zwrócenie uwagi szanownego gubernatora generalnego na błyskotliwość wyczynu dokonanego przez porucznika GC Bakera z bengalskiego batalionu policji, zasługuje na najwyższe uznanie, zarówno z racji poczęcia, jak i wykonania. Jego lordowska mość jest zdania, że ​​Krzyż Wiktorii powinien zostać przyznany porucznikowi Bakerowi i Mr. [9]

Jego cytat w Londyńska Gazeta brzmi:

Indyjska Brygada Marynarki Wojennej. Za wielką waleczność 27 września 1858 r. w Suhejnee, niedaleko Peroo, za wdarcie się w środek znacznej liczby buntowników, którzy przygotowywali się do zebrania się i otwarcia ognia do rozproszonych prześladowców. Byli otoczeni ze wszystkich stron, ale desperacko walczący, panu Chickenowi udało się zabić pięciu, zanim sam został zabity. Zostałby pocięty na kawałki, gdyby niektórzy ludzie z 1. bengalskiej policji i 3. nieregularnej kawalerii seikhów nie wpadli w tłum na ratunek/i nie rozgromili go po zabiciu kilku wrogów. [10]

Chicken był jednym z zaledwie pięciu cywilów, którym przyznano VC. [11] Jego VC jest opisany jako „jedyny VC marynarki, który można wygrać na koniu”. [1]

Po akcji w Suhejnee Chicken służył w brygadzie marynarki wojennej przez kolejne dwa lata. Zaginął na morzu w maju 1860 roku, gdy jego szkuner Emilia podobno zaginął ze wszystkimi rękami w Zatoce Bengalskiej podczas złej pogody. [12]

VC został pierwotnie wysłany do Indii w celu zaprezentowania Chickenowi, jednak zmarł, zanim mógł zostać mu nadany, a następnie medal zaginął. W rezultacie kolejny medal został wybity i wysłany do jego ojca, kapitana marynarki Shadwell, 4 marca 1862 r. [13] VC i inne przedmioty zostały wystawione na sprzedaż w Kanadzie w 1987 r. [14]

W 2006 roku medal – uważany za oryginał wysłany do Indii, a nie ten wysłany do ojca obdarowanego [15] – został zakupiony przez Lorda Ashcrofta. Jest eksponowany jako część kolekcji w Lord Ashcroft Gallery w Imperial War Museum w Londynie. [16]

Northumberland & Durham Coalfield

Ostatnio opublikowano stosunkowo niewiele prac, ale istnieje strona internetowa Durham Mining Museum, która obejmuje również Cumberland, Westmorland, Northumberland i North Yorkshire. 1 Emery zajmował się rozwojem technicznym kopalń, produkcją koksu i wsiami kopalnianymi. 2

Ostatnie badania obejmują Temple (1994 i późniejsze tomy) Guy i Atkinson (2008, 41-75) zawierają dobry przegląd przemysłu węglowego w West Durham (który obejmuje większość odsłoniętego pola węglowego). 3,4

System informacji geograficznej rady hrabstwa jest dostępny w Internecie i zawiera szereg historycznych map Ordnance Survey, które są przydatne do badania historii górnictwa. 5

Kiedy przemysł węglowy został znacjonalizowany w 1947 roku, w Co Durham były 234 kopalnie, teraz nie ma ich. Ostatnie pięć dołów do zamknięcia to Seaham i Vane Tempest (1992), Easington (1993), Westoe (1993), Monkwearmouth (1994) i Wearmouth (1994).

1. Gill, J. (red.) Durham Collieries (Durham: Durham County Record Office, 2001)
2. Emery, N. Górnicy z Durham (Alan Sutton, 1992)
3. Temple, D. Kopalnie w hrabstwie Durham (Newcastle-upon-Tyne: Druk związków zawodowych, 1994)
4. Guy, A. i Atkinson, F. West Durham: archeologia przemysłu (Stroud: Phillimore, 2008)

Kopalnie po nacjonalizacji w 1947 r.

Kopalnia węgla	Lokalizacja	Otwierany	Zamknięte
Addisona	Ryton	1855	Luty	1963
Przygoda Pit	Zachodni Rainton	1816	lipiec	1978
Dryft przydziału	Park Niedźwiedzi	1938	Marsz	1947
Alma	Pelton	1943	Listopad	1958
Arn Gill	Lynesack i wzmacniacz Softley	1915	Może	1951
Arnhyll	Lynesack i wzmacniacz Softley	1913	Może	1951
Arnghyll i Cowley	Lesisty teren	1915	Może	1951
Park Axwella	Swalwell	1839	sierpień	1954
Barcus Zamknij	Burnopfield	1920	kwiecień	1966
Dryf Barlowa	Skrzela Rowlandsa	1953	październik	1961
Barlow Towneley Drift	Ryton	1953	październik	1961
Beamish, James Pit	Stanley	1908	1948
Beamish, Mary Pit	Stanley	1890	Marsz	1966
Beamish, Park Pit	Stanley	1935	1948
Beamish, drugi dół	Stanley	1784	Listopad	1962
Park Niedźwiedzi	Park Niedźwiedzi	1872	kwiecień	1984
Bildershaw	Brandon & Byshottles	1955	październik	1956
Drift Blackburn Fell	Sunniside	1937	(Kwiecień)	(1973)	Połączone z Marley Hill
Blackhall	Mnich Hesleden	1909	kwiecień	1981
Blaydon Burn, Bessie Pit	Winlaton	1855	Listopad	1956
Blaydon Burn, Mary Pit	Winlaton	1850	Marsz	1953
Boldon	Zachodni Boldon	1866	Styczeń	1982
Bourn Moor, D Pit	Domy ogrodzeniowe	1790	Luty	1965
Bowburn	Cassop cum Quarington	1905	lipiec	1967
Drift Bradleya	Ołów	1960	wrzesień	1965
Brancepeth	Willington	1840	lipiec	1967
Drift Brancepeth	Willington	1920	1948
Brancepeth, Pit	Willington	1855	1967
Brandon	Brandon & Byshottles	1855	(Sierpień)	(1960)	Połączenie z Brandon Pit House
Dom Brandona	Brandon & Byshottles	1936	Marsz	1968
Brandon, Pit	Brandon & Byshottles	1855	(Sierpień)	(1960)	Połączenie z Brandon Pit House
Brandon, B Pit	Brandon & Byshottles	1880	(Sierpień)	(1960)	Połączenie z Brandon Pit House
Brandon, C. Pit	Brandon & Byshottles	1880	(Sierpień)	(1960)	Połączenie z Brandon Pit House
Bruksela	Etherley	1925	czerwiec	1968
Skok Bryana	Burnopfield	1933	1950
Burnhope	Burnhope	1850	lipiec	1949
Burnhope Annie i Betty	Burnhope	1899	lipiec	1949
Burnhope, Annie Pit	Burnhope	1850	lipiec	1949
Burnhope, Fortune Pit	Burnhope	1850	lipiec	1949
Burnmoor „D”	Płotniki	1790	Luty	1965
Burnopfield	Burnopfield	1742	sierpień	1968
Byermoor	Byermoor	1870	Luty	1968
Drift zamkowy	Ołów	1900	1948
Zamek Eden	Mnich Hesleden	1840	Luty	1959
Causey Mill Drift	Stanley	1949	Styczeń	1955
Chester South Moor	Waldridge	1868	październik	1967
Chilton	Chilton	1872	(Czerwiec)	(1960)	Połączone z Dean & Chapter
Chopwell	Chopwell	1781	Listopad	1966
Clara Vale	Clara Vale	1893	Luty	1966
Dryf zegarowy	Winlaton	1952	–
Drift Cocken	Wielki Lumley	1938	–
Dom Copelanda	Etherley	1928	Styczeń	1948
Craghead	Craghead	1839	kwiecień	1969
Craghead, Busty Pit	Craghead	1839	kwiecień	1969
Craghead, Oswald Pit	Craghead	1839	(1952)	Połączone z Craghead
Crookhall, Humber Hill Drift	Consett	1885	Listopad	1963
Crookhall, Jama Zwycięstwa	Consett	1921	Listopad	1963
Crookhall, Woodside Zwycięstwo	Delves Lane	1928	Listopad	1963
Dawdon	Port Seaham	1900	lipiec	1991
Głuche Wzgórze	Odlewnia Trimdon	1875	Luty	1967
Dziekan i Kapituła	Wzgórze promowe	1899	Styczeń	1966
Dene Pit	Biskup Auckland	1945	–
Derwent	Medomsley	1870	Listopad	1964
Duke of York Drift	Lynesack i wzmacniacz Softley	1938	Styczeń	1948
Dunston	Dunston	1895	grudzień	1947
Dunston Garesfield	Dunston	1895	grudzień	1947
Easington	Kopalnia Easington	1900	Może	1993
East Hedley Hope	Hedleyhope	1875	Styczeń	1959
Wschodni Hetton	Kelloe	1836	czerwiec	1983
Wschodnie Tanfield	Tanfield	1860	Styczeń	1965
East Towneley Drift	Ryton	1960	1960
eden	Ołów	1844	lipiec	1980
Edmondsley, Shield Row Drift	Sacriston	1947	Może	1947
Eldon Drift	Shildon	1934	październik	1962
Elemore	Hetton le Hole	1827	Luty	1974
Emma Pit	Ryton	1845	kwiecień	1968
Eppleton	Hetton	1833	(Grudzień)	(1959)	Część głogu
Esz	Esz	1865	czerwiec	1968
Esperley Lane Drift	Kokfield	1955	Luty	1962
Etherley Dene	Biskup Auckland	1925	–
Drift Fenhall	Lanchester	1960	Może	1963
Fishburn	Fishburn	1915	Listopad	1973
Garesfield	Wysokie wydatki	1855	lipiec	1960
Garesfield, Bute Pit	Wysokie wydatki	1867	lipiec	1960
Garesfield, Lilley	Skrzela Rowlandsa	1888	–
Garesfield, Władca M Drift	Wysokie wydatki	1918	1950
Garesfield, Wiktoria	Lintzford	1870	lipiec	1962
Dom Gordona	Kokfield	1863	–
Folwark	Sherburn	1844	kwiecień	1948
Zielona strona	Zielona strona	1869	lipiec	1966
Haggs Lane Drift	Shildon	1960	1987
Hamstele	Esh Zwycięstwo	1870	–
Hamsteels, Clifford Drift	Esh Zwycięstwo	1888	–
Hamsterley	Hamsterley	1869	Luty	1968
Hamsterley, Long Close Drift	Medomsley	1930	–
Handen Hold	Zachodni Pelton	1869	Marsz	1968
Handen Trzymaj, Busty	Zachodni Pelton	1915	1948
Harraton	Harraton	1794	Może	1965
Harton	Południowe Tarcze	1844	lipiec	1969
Kombajn Głogu	Murton	1953	Listopad	1991
Hedley	Stanley	1855	1958
Herrington	Houghton i Waszyngton	1874	grudzień	1985
Hetton	Hetton le Hole	1820	lipiec	1950
Heworth	Gateshead i Waszyngton	1855	czerwiec	1963
Drift na wzgórzu High Marley	Byermoor	1948	czerwiec	1963
Góra wzgórza	Lanchester	1869	kwiecień	1947
Szczyt wzgórza, Harvey	Park Langley	1940	1951
Wzgórze, niskie główne	Park Langley	1945	1951
Dziura w ścianie	Oszust	1940	Listopad	1964
Dziura w ścianie, Stonechester Drift	Oszust	1950	1950
Holmside	Craghead	1839	kwiecień	1969
Horden	Horden	1900	Luty	1986
Houghton	Houghton i Waszyngton	1873	wrzesień	1981
Hutton Drift	Esz	1940	1948
Hylton	Castletown	1900	lipiec	1979
Zwycięstwo Kelloe	Kelloe	1834	1983
Kibblesworth	Lamesley	1842	październik	1974
Kibblesworth, Glamis Pit	Lamesley	1842	październik	1974
Kibblesworth, Robert Pit	Lamesley	1842	październik	1974
Kimblesworth	Wrzosowisko Framwellgate	1875	Listopad	1967
Lady Durham Pit	Sherburn	1863	1953
Lambton „D”	Domy ogrodzeniowe	1790	Luty	1965
Lanchester, Towneley Drift	Malton	1837	sierpień	1963
Park Langley	Park Langley	1873	październik	1975
Leasingthorne	Coundon	1930	(1949)	Połączone z Dean & Chapter
Leasingthorne	Coundon	1836	(1949)	Połączone z Dean & Chapter
Leazes Drift	Lanchester	1938	Styczeń	1949
Lilley Drift	Skrzela Rowlandsa	1893	Styczeń	1957
Małe oparzenie	Brandon & Byshottles	1873	grudzień	1950
Littleburn	Brandon & Byshottles	1873	grudzień	1950
Luiza	Stanley	1759	(Grudzień)	(1955)	Połączył się z Morrisonem Busty
Lumley	Wielki Lumley	1790	Styczeń	1966
Lumley szósty	Wielki Lumley	1790	Styczeń	1966
Mainsforth	Wzgórze promowe	1875	grudzień	1968
Malton	Lanchester	1870	lipiec	1961
Marley Hill	Marley Hill	1841	Marsz	1983
Medomsley	Wrota	1868	październik	1972
Drift metalowego mostu	Wzgórze promowe	1954	lipiec	1978
Dryf środkowy	Middridge	1954	wrzesień	1966
Monkwearmouth	Sunderland Północ	1826	Może	1994
Cycata Morrison	Równina Annfield	1875	październik	1973
Mountsett Upadł Drift	Tanfield	1945	październik	1948
Murton	Murton	1838	Listopad	1991
Drift Nettlesworth	Waldridge	1938	wrzesień	1974
Nowa Brancepeth	Nowa Brancepeth	1860	lipiec	1953
Nowy Shildon Drift	Shildon	1949	1985
Butelka, Dorothea	Domy ogrodzeniowe	1816	(Grudzień)	(1956)	Połączone z Herringtonem
Drift Newfield	Pelton Fell	1940	1950
Drift Newfield	Pelton Fell	1940	1960
Północne Lintz	Burnopfield	1765	Luty	1960
North Tees Drift	Winston	1923	Styczeń	1966
Stary Eldon Drift	Shildon	1933	1950
Uston, E Pit	Outton	1888	Styczeń	1959
Pelton	Pelton	1835	Luty	1965
Pelton Fell	Pelton	1835	Luty	1965
Drift Feniksa	Zielona strona	1953	sierpień	1964
Princes Street, nr 1	Biskup Auckland	1939	Listopad	1958
Princes Street, nr 2	Biskup Auckland	1939	Listopad	1958
Sztolnia kamieniołomów	Biskup Auckland	1953	wrzesień	1955
Rainton, miejsce przygód	Zachodni Rainton	1816	lipiec	1978
Ramshaw	Etherley	1928	październik	1959
Ramshaw, nr 2	Etherley	1935	1950
Randolph	Evenwood i barony	1893	Luty	1962
Dom Randolpha i Gordona	Evenwood i barony	1935	Luty	1962
Ravensworth, Anna	Birtley	1726	(Kwiecień)	(1973)	Połączone z Kibblesworth
Ravensworth, Betty	Lamesley	1895	(1951)	Połączone z Ravensworth Ann
Ravensworth, Park Drift	Lamesley	1935	Luty	1968
Ravensworth, sklep	Pelton	1850	Luty	1962
Roddymoor	Oszust	1844	sierpień	1963
Ryhope	Sunderland	1858	Listopad	1966
Sacriston	Sacriston	1839	Listopad	1985
Sacriston Shield Row Drift	Sacriston	1900	sierpień	1948
Seaham	Seaham	1849	grudzień	1992
Wzgórze Sherburn	Sherburn	1835	sierpień	1965
Dryf tarczy nr 1	Sacriston	1845	lipiec	1949
Dryf tarczy nr 2	Sacriston	1950	1950
Shotton	Shotton	1840	wrzesień	1972
Silksworth	Sunderland	1869	Listopad	1971
Dryf Południowy Ewehurst	Medomsley	1945	1953
Południowy Garesfield	Burnopfield	1765	Luty	1960
Hetton południowy	Pittington	1833	lipiec	1982
Południowe Medomsley	Dipton	1861	(Listopad)	(1962)
South Medomsley, Annie Pit	Dipton	1864	lipiec	1980
Maurów południowy	Stanley	1818	październik	1973
Południowy Pelaw	Chester le Street	1855	Styczeń	1964
South Shildon	Shildon	1929	sierpień	1958
Drift w domu na polu Staindrop	Evenwood i barony	1953	lipiec	1967
Stanley Burn Drift	Prudhoe	1950	Luty	1965
Stanley Cottage Drift	Stanley oszust	1955	Może	1968
Gwiezdne Wrota	Winlaton	1803	czerwiec	1963
Stella	Wrota	1855	Luty	1963
Tanfield Lea	Tanfield Lea	1829	sierpień	1962
Tanfield Moor	Tantobie	1768	październik	1948
Tanfield Moor, Willy Pit	Dipton	1762	październik	1948
Thornley	Nowy Thornley	1833	Styczeń	1970
Thrislington	Cornforth	1835	Marsz	1967
Towneley	Ryton	1843	kwiecień	1968
Towneley Main	Winlaton	1803	czerwiec	1963
Towneley Main, Emma Pit	Ryton	1845	kwiecień	1968
Towneley, Emma Pit	Ryton	1845	kwiecień	1968
Townley i Stella	Blaydon na Tyne	1855	Luty	1963
Grange Trimdona	Trimdon	1845	Luty	1968
Drift w młynie Tudhoe	Tudhoe	1954	Luty	1965
Drift w parku Tudhoe	Tudhoe	1940	Może	1969
Twizell Burn Drift	Willa Grange	1923	lipiec	1948
Urpeth, „C”	Urpeth	1835	(Kwiecień)	(1957)	Połączone z Outton
Ushaw Moor	Brandon & Byshottles	1855	sierpień	1960
Usworth	Usworth	1845	sierpień	1974
Burza łopatkowa	Seaham	1924	grudzień	1992
Wiktoria Garesfield	Lintzford	1870	lipiec	1962
Waldridge Upadł Drift	Waldridge Fell	1940	1948
Wardley	Bill Quay	1870	sierpień	1974
Wardley	Follingsby	1908	sierpień	1974
Waszyngton Glebe	Waszyngton	1901	sierpień	1972
Waszyngton, „F” Pit	Waszyngton	1777	czerwiec	1968
Watergate	Whickham	1924	sierpień	1964
Domy wodne	Brandon & Byshottles	1859	sierpień	1966
Zużycie	Sunderland	1835	Może	1994
Zachodnie Auckland	Etherley	1838	październik	1948
Zachód Auckland Drift	Zachodnie Auckland	1960	lipiec	1967
West Brandon Drift	Brandon & Byshottles	1950	sierpień	1958
Zachodni Thornley	Wolsingham	1875	Listopad	1965
Drift Westerton	Coundon	1838	październik	1961
Westoe	Południowe Tarcze	1909	Może	1993
Wzgórze Wheatleya	Wzgórze Wheatleya	1870	Może	1968
Whitburn	Whitburn	1879	czerwiec	1968
Drift Whittonstall	Whittonstall	1907	Listopad	1966
Park Whitworth	Spennymoor	1930	lipiec	1974
Willington, Nowy Pit	Słoneczne brwi	1840	lipiec	1967
Grange Wingate	Wingate	1839	październik	1962
Witton	Sacriston	1855	Styczeń	1966
Witton i Sacriston Busty	Durham	1943	Styczeń	1966
Woodside	Etherley	1945	kwiecień	1950
Woolley	Oszust	1865	(Czerwiec)	(1951)	Połączył się z Roddymoorem

Daty w nawiasach oznaczają datę połączenia kopalni z inną

ANGLIA NORTH EAST.Northumberland, Durham, Cumbria, Wyspa Man 1903 stara mapa

ROZMIAR OBRAZU: około 27,0 x 38,5 cm, 10,75 x 15 cali (duży) Należy pamiętać, że jest to składana mapa.

TYP: Kolorowa antyczna mapa litograficzna

STAN: Dobry nadaje się do oprawienia. Przed dokonaniem zakupu sprawdź skan pod kątem wszelkich skaz. Praktycznie wszystkie mapy i druki antykwaryczne podlegają normalnemu starzeniu się ze względu na użytkowanie i czas, który nie jest uciążliwy, chyba że zaznaczono inaczej. Oferujemy politykę zwrotów bez zadawania pytań.

AUTENTYCZNOŚĆ: Jest to autentyczna mapa historyczna, opublikowana w podanym powyżej terminie. To nie jest współczesna kopia.

VERSO: Nie ma nic nadrukowanego na odwrocie, który jest zwykły

SKŁADANIE: To jest mapa składana.

ARTYSTA/KARTOGRAF/GRAF: Britannica, Encyklopedia

PROWENCJA: "Encyclopaedia Britannica" 10. wydanie Mapy wydane przez Adama i Charlesa. Czarny, Edynburg, Londyn

Uszczelka

Przedmioty mniejsze niż A4 są zwykle pakowane w usztywnioną kopertę z tekturą. Większe przedmioty są zwijane i pakowane w tuby pocztowe. Duże przedmioty, które są zbyt sztywne, aby można je było zwinąć w tuby o dużej średnicy, są wysyłane w kopertach z tektury. W mało prawdopodobnym przypadku uszkodzenia w transporcie, prosimy o odesłanie do nas uszkodzonego produktu lub produktów, a my zapewnimy wymianę lub zwrot pieniędzy.

Dostawa

Opcje wysyłki ekonomicznej, śledzonej i ekspresowej są dostępne do wszystkich miejsc docelowych na całym świecie. Ponad połowa naszych zamówień jest wysyłana do klientów poza Wielką Brytanią i obsłużyliśmy ponad 30 000 odbiorców w ponad 70 różnych krajach. Zamówienia wysyłamy praktycznie każdego dnia roboczego do klientów w Ameryce Północnej i Europie. Koszt dostawy zależy od wielkości największego przedmiotu w Twoim zamówieniu, w którym się znajdujesz oraz metody dostawy, którą wybierzesz przy kasie. W przypadku zamówień otrzymanych przed godziną 14:00 możemy zorganizować dostawę następnego dnia w Wielkiej Brytanii, w ciągu 2 dni roboczych do Europy kontynentalnej i Ameryki Północnej oraz w ciągu 4 dni do większości innych krajów na całym świecie (z wyłączeniem adresów skrytek pocztowych lub APO/FPO (wojskowych)).

Zwroty

Akceptujemy zwroty z dowolnego powodu, jeśli zostaną odesłane do nas w ciągu 14 dni od otrzymania zamówienia. Jeśli którykolwiek z Twoich produktów nie jest zgodny z opisem, zapewnimy pełny zwrot pieniędzy, w tym uzasadnione koszty przesyłki zwrotnej po bezpiecznym powrocie do nas. Jeśli zmieniłeś zdanie, ponosisz odpowiedzialność za zwrot towaru do nas. Jak najdokładniej i najdokładniej opisujemy rozmiar, wiek i stan wszystkich naszych produktów. Większość sprzedawanych przez nas przedmiotów jest w bardzo dobrym stanie. Jednak stan starych i zabytkowych grafik i map może być różny. Wszystkie nasze listy produktów, w tym oświadczenie, które klasyfikuje stan jako „Dobry”, „Dostateczny” lub (rzadko) „Zły” i które opisuje wszelkie wady materiału, skazy, niedoskonałości lub inne istotne cechy, takie jak zagięcia. Przeczytaj uważnie opis przed zakupem.

VC Północy (PDF)

Schreiben Sie den ersten Kommentar zu "VC Północy".

Summersaver Anti-Wundreib-Stick, 25 g (typ: kobiety, różowe złoto)

Die verschwundene Schwester / Die sieben Schwestern Bd.7

Solar-Gartenstecker „Flame Bambus”, zestaw 2er

Glücksdrachen "Gute Wünsche", 3er-Set

Solar-Gartenstecker „Fantasia”, włókno szklane, zestaw 3er

Solar-Gartenstecker „Fiore“, 2er-zestaw

Schmetterling „Bea” w Geschenkbox

Tolino vision 5 eBook-Reader

Kühlgerät „Smart Chill” (Farbe: srebrny)

XXL Notizblock „Wunder” ze sztyftem

Arctic Air Verdunstungskühler

Balkonhochbeet Easy, dunkelbraun, 80x40x78 cm

Die verschwundene Schwester / Die sieben Schwestern Bd.7

VCs of the North / Pen & Sword Military

• Autor: Alan Whitworth
• 2015, 224 Seiten, angielski
• Verlag: Pióro i miecz
• ISBN-10: 1473848253
• ISBN-13: 9781473848252
• Data wprowadzenia: 30.10.2015

Abhängig von Bildschirmgröße und eingestellter Schriftgröße kann die Seitenzahl auf Ihrem Lesegerät variieren.

eBooks i audiobooki (Hörbuch-Downloads) mit der Familie teilen und gemeinsam genießen. Więcej informacji tutaj.

Anglia Północno-Wschodnia w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych 1950-1969

Lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte przyniosły wiele rzeczy, które obecnie uważamy za oczywiste: rock ‘n’ roll, kolorowe telewizory, autostrady, pigułki antykoncepcyjne i betonową architekturę. Konserwatywny premier Harold Macmillan i były poseł Stockton twierdził, że Brytyjczycy „nigdy nie mieli tak dobrego”. Ale nowe dni oznaczały, że dla wielu stare sposoby miały zostać spisane w historii. Podczas gdy rafinerie ropy naftowej otwierały się u ujścia rzeki Tees, aby zaopatrywać kwitnący przemysł petrochemiczny, kopalnie węgla i linie kolejowe w całym regionie szybko się zamykały, co miało ogromne konsekwencje dla społeczności, które wspierały.

Rezerwat przyrody Easington Colliery na terenie Easington Colliery. Zdjęcie © David Simpson 2018

1950 – zamknięcie kopalni

Zamyka się kopalnię Littleburn Colliery niedaleko Durham.

1951 – Durham’s ‘Kategoria D’ wiosek kopalnianych

Rada Hrabstwa Durham opublikowała w tym roku swój Plan Rozwoju, w którym zajmuje się problemami 350 rozproszonych wiosek, które wyrosły wokół małych kopalń. Kopalnie przestały być gospodarcze, a wsie traciły ludzi. Plan sklasyfikował jedną trzecią wiosek jako ‘Kategoria D’, ponieważ rada uznała, że ​​nie ma sposobu na utrzymanie ich w przyszłości. Wsie te miały umrzeć bez pomocy ekonomicznej.

28 kwietnia 1951 – Zwycięzcy Newcastle United FA Cup

Newcastle United Football Club pokonał Blackpool 2-0 na Wembley w finale Pucharu Anglii po golach urodzonego w Ashington Jackie Milburna.

29 maja 1951 – 83 zabitych w eksplozji szybu Easington

Osiemdziesięciu jeden mężczyzn ginie w eksplozji w Easington Colliery. ‘Wilgoć od ognia’ i pył węglowy powstały w wyniku iskier emitowanych z przecinarek używanych jako kilofy uderzające w piryt.

1951 – Tunel dla pieszych w Tyne

Otwarto tunel dla pieszych w Tyne. Prace nad tunelem rozpoczęły się w 1947 roku, po zatwierdzeniu planu przedłożonego przez rady Durham i Northumberland w 1937 roku. Plany tunelu obejmowały również tunel komunikacyjny, ale ograniczenia dotyczące powojennych wydatków kapitałowych opóźniły budowę i rozwój głównego tunelu komunikacyjnego.

1951 – Greggs

Pierwszy sklep piekarniczy Greggs w kraju otwiera się na Gosforth High Street w Newcastle. Rodzina Greggów od dawna związana jest z pieczeniem. W 1937 John ‘Jack’ Robson Gregg założył piekarnię w Newcastle.

Rzeźba Andy'ego Cappa w Starym Hartlepool. Zdjęcie © David Simpson 2018

1952 – Andy Capp

Postać z kreskówek Andy Capp, stereotypowe przedstawienie mężczyzny z północnej klasy robotniczej, została stworzona przez rysownika Hartlepool, Reg Smythe.

3 maja 1952 – Newcastle United ponownie wygrywa FA Cup

Klub piłkarski Newcastle United dotarł do finału FA Cup drugi rok z rzędu i po raz kolejny jest zwycięzcą. Tym razem pokonali Arsenal 1:0 na Wembley po bramce urodzonego w Chile George'a (Jorge) Robledo.

1953 – Zamknięcie kopalni w pobliżu Durham

Nowa kopalnia Brancepeth w Deerness Valley niedaleko Durham zostaje zamknięta.

Widok z Pontop w kierunku farmy Pontop Hall © David Simpson 2018

1953 – szczupak Pontop

Na szczycie wzgórza Pontop w północno-zachodnim Durham BBC buduje znaczący maszt nadawczy do nadawania sygnałów telewizyjnych. Będzie transmitować koronację nowej królowej Elżbiety II. Wielu kupuje telewizory po raz pierwszy, aby obejrzeć wielkie wydarzenie.

2 czerwca 1953 – Elżbieta II

Ukoronowanie królowej Elżbiety II. Niektórzy mieszkańcy Północnego Wschodu, których było na to stać, po raz pierwszy kupili telewizory, aby obejrzeć wydarzenie. Wiele miast i wiosek w całym regionie organizuje imprezy uliczne, aby uczcić nową królową. Poprzez matkę królowa wywodzi się z rodziny Bowes Lyon, która ma silne historyczne powiązania z regionem, w tym powiązania z właścicielami węgla.

1954 – Kopalnie Tyne są zamknięte

Axwell Park i Throckley Collieries wzdłuż Tyne na zachód od Newcastle zamykają się w tym roku.

Anthony Eden

6 kwietnia 1955 – Eden jest premierem

Torysowski poseł Anthony Eden został nowym premierem Wielkiej Brytanii. Eden urodził się w rodzinnej siedzibie Windlestone Hall w hrabstwie Durham i jest członkiem znanej rodziny Durham.

Jackie Milburn

7 maja 1955 – Zwycięzcy Newcastle United FA Cup

Newcastle United wygrywa FA Cup po raz szósty, w swoim dziesiątym finale pucharu, pokonując Manchester City 3-1 w finale na Wembley. Bramki z Newcastle pochodzą od Jackie Milburn Scotsmana, Bobby'ego Mitchella i urodzonego w Liverpoolu George'a Hannaha. Newcastle United dotarło do finału po pokonaniu York City 2:0 w powtórce półfinału na Roker Park w Sunderland, po remisie 1:1 na Hillsborough w Sheffield. Manchester City pokonał Sunderland w półfinale na Villa Park w Birmingham.

Sierpień 1955 – otwarcie stadionu Gateshead

Otwarcie stadionu Gateshead. Z czasem stanie się znany z najwyższej klasy lekkoatletyki.

Centrum miasta Peterlee. Zdjęcie © David Simpson 2018

1955 – Peterlee to miejsce, w którym warto być

Victor Pasmore, artysta o międzynarodowej renomie, dołącza do zespołu architektonicznego projektującego nowe miasto Peterlee, budowane w celu wchłonięcia populacji z rozproszonych osiedli kategorii D, które mają zniknąć. Peterlee jest reklamowane jako ‘miejsce, w którym można być’. Nazwa Peterlee pochodzi od Petera Lee (1864-1935), byłego przywódcy górników i byłego lidera brytyjskiej Rady Pracy w Durham.

1955 – Zamknięcie kopalni

Nowa kopalnia Delaval w Northumberland zostaje zamknięta.

1956 – Blaydon Burn i Bildershaw

Blaydon Burn Colliery na Tyneside i Bildershaw Colliery niedaleko West Auckland blisko.

Rzeka Wear w Sunderland. Zdjęcie © David Simpson

1957 – River Wear ‘half penny’ kończy się przeprawa promowa

Prom przez rzekę Wear między Old Sunderland i Monkwearmouth przestaje działać. Wydaje się, że od czasów Bedy w tym rejonie kursował prom. Od XVIII wieku do 1957 roku przeprawa promem przez rzekę kosztowała pół pensa.

1957 – Zamknięcie kopalni

Zamknięcie kopalni Greencroft Tower Colliery w pobliżu Annfield Plain w północno-zachodnim Durham.

1958 – Sunderland zdegradowany

Sunderland Football Club, założony w 1879 roku, po raz pierwszy w swojej historii spadł z ligi, po prawie siedemdziesięciu latach gry w najwyższej klasie rozgrywkowej. Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych klub zasłynął z wyjątkowo wysokich wydatków na piłkarzy i stał się znany jako „Klub Bank of England”, pseudonim wcześniej nadany Arsenalowi w latach dwudziestych i trzydziestych. W 1957 roku klub wplątał się w skandal finansowy, płacąc zawodnikom pensje powyżej maksymalnej pensji piłkarskiej. Jak na ironię, pomimo wydatków i zajęcia trzeciego miejsca w najwyższej klasie rozgrywkowej w 1950 r., wszystkie wielkie sukcesy piłkarskie z North East z lat 50. przypadły lokalnym rywalom Newcastle United w FA Cup.

1958 – Zamknięcie kopalni?

Zamykanie kopalni South Shildon w hrabstwie Durham.

1958 – Elektrownia Blyth

Otwarcie pierwszego etapu elektrowni Blyth. Znajduje się po drugiej stronie rzeki Blyth od miasta Blyth w Cambois.

Stare logo telewizji Tyne Tees

Styczeń 1959 – Telewizja Tyne Tees

Telewizja Tyne Tees rozpoczyna nadawanie w regionie.

1959 – Mały Osioł

Piosenka świąteczna Mały osioł, autorstwa autora piosenek Sunderlanda, Erica Boswella, staje się wielkim świątecznym hitem dzięki nagraniom Gracie Fields i Beverley Sisters.

1959 – Kolejne kopalnie przestają działać

Kopalnie północno-wschodnie zamykające w tym roku to Castle Eden East Hedleyhope Montagu Colliery (w Scotswood, Newcastle), New Hartley w Northumberland i Ramshaw niedaleko West Auckland.

1960 – ‘Pan Newcastle’ : T Dan Smith

T Dan Smith rozpoczyna czteroletnią kadencję jako przewodniczący Rady Miasta Newcastle. Rozpoczyna wyburzanie slumsów i przeprojektowywanie miasta z kompleksem handlowym Eldon Square w jego centrum, aby wciągnąć Newcastle w XX wiek. Później kieruje Północną Radą Planowania Gospodarczego, a jego wpływy obejmują cały region.

1960 – zamknięcie kopalń

Dinnington Colliery w Northumberland i Ushaw Moor Colliery niedaleko Durham blisko.

Rzeźba Wikingów w centrum miasta Jarrow. Zdjęcie © David Simpson

1961 – Jarrow Wikingowie

Zaprojektowane przez Colina M Davidsona rzeźby Jarrow Viking zostały odsłonięte w mieście.

1961 – Zamknięcie kopalni

Zamknięcie Kopalni Malton niedaleko Lanchester.

1962 – Zwolnienie koszar

Fizylierzy z Northumberland opuszczają koszary w pobliżu Newcastle’s Barrack Road.

ICI Billingham, na zdjęciu z obszaru Ferryhill w hrabstwie Durham. Zdjęcie © David Simpson 2018

1962 – Ropa zastępuje węgiel w Billingham

Piece koksownicze w zakładach Billingham Chemical zostały zastąpione nowymi instalacjami wykorzystującymi proces Steam Naphtha wykorzystujący ropę naftową. Jest to znacznie tańszy proces produkcji amoniaku. To oznacza początek petrochemii na Teesside.

1962 – Nowa stacja dokująca

Tees Dock otwiera się, zastępując stary dok Middlesbrough dalej w dół rzeki.

1962 – Lotnisko Sunderland

Otwarcie lotniska w Sunderland na terenie byłego RAF Usworth pod Waszyngtonem.

1962 – Zamknięcia kopalń

W tym roku kopalnie zamknięto w Randolph Colliery w pobliżu sklepu Evenwood Ravensworth w pobliżu Gateshead Seghill na północ od Tyne Tanfield Lea i Wingate Grange w hrabstwie Durham.

1962 – Nowa fabryka ICI

ICI nabył grunt w Seal Sands w pobliżu ujścia Tees, na którym ma zbudować nową fabrykę chemiczną.

Dawna stacja kolejowa Lanchester w hrabstwie Durham jest obecnie prywatnym domem. Został zamknięty w 1965 roku. Zdjęcie © David Simpson

1963 – Topór bukowy uderza w linie gałęzi

Jedna trzecia brytyjskich torów kolejowych ma zostać zdemontowana. Dr Richard Beeching, przewodniczący Brytyjskiej Komisji Transportu, zdecydował. Na północnym wschodzie oznacza to zamknięcie i przestoje 95 stacji oraz zniknięcie linii odgałęzień, takich jak linia Darlington do Barnard Castle, oraz utratę tysięcy miejsc pracy.

Barter Books, ogromny sklep z książkami używanymi, zajmuje obecnie dawny dworzec kolejowy w Alnwick, który został zamknięty w 1968 roku. Zdjęcie © David Simpson 2018

1963 – Newcastle University idzie sam

Uniwersytet Durham’s King’s College, Newcastle, stał się University of Newcastle upon Tyne i będzie teraz niezależny od Uniwersytetu Durham.

Łuki, Uniwersytet w Newcastle. © David Simpson 2021

1963 – Nowe miasta

Rada Hrabstwa Northumberland rozpoczyna budowę Cramlington New Town. W zeszłym roku rozpoczęło się nowe miasto Killingworth, aw przyszłym rozpocznie się Waszyngton.

Jezioro Killingworth. Zdjęcie © David Simpson 2018

W tym roku kopalnie zamknięto w Addison Colliery w Ryton Crookhall niedaleko Consett Heworth niedaleko Gateshead Roddymoor niedaleko Crook i Stargate Colliery na zachód od Newcastle.

Eric Burdon

1964 – Dom Wschodzącego Słońca

Dom wschodzącego słońca staje się wielkim hitem zespołu North East Zwierzęta, z wokalem Erica Burdona. Osiąga numer jeden na listach przebojów w Wielkiej Brytanii i USA.

Spirit of East Cleveland: Rzeźba w Skelton przypominająca przemysł wydobywczy kamienia żelaznego w East Cleveland autorstwa Williama Harlinga. Zdjęcie © David Simpson 2021

1964 – Cleveland’ ostatnia kopalnia żelaza jest zamknięta

Kopalnia żelaza w North Skelton zostaje zamknięta, kładąc kres przemysłowi, który zdominował większość obszaru przybrzeżnego Cleveland i sąsiednich wrzosowisk. Przemysł dał początek licznym społecznościom górniczym – zarówno miast jak i wsi– w całym okręgu. Żelazo z East Cleveland zaopatrywało przemysł Tyne, Wear and Tees.

1964 – Zamknięcia kopalń

W tym roku kopalnie zamknięto w Hazlerigg niedaleko Dinnington, Northumberland i South Pelaw Colliery niedaleko Chester-le-Street.

1965 – Otwarcie autostrady

Obwodnica Darlington, biegnąca trasą starej linii kolejowej Merrybent, jest pierwszym odcinkiem nowej autostrady A1(M), która stanie się główną drogą północno-wschodnią.

1965 – Wydobycie kończy się w Harraton i Lambton

Zamknięte w tym roku kopalnie obejmowały kopalnie w Harraton i Lambton, gdzie wydobycie trwa co najmniej od XVIII wieku. Inne zamknięcia w tym roku miały miejsce w Middlestone Moor w pobliżu Spennymoor New Shildon Pelton w pobliżu Chester-le-Street Sherburn Hill w pobliżu Durham i West Thornley w pobliżu Tow Law.

1966 – Briggflats

Urodzony w Szkocji Basil Bunting’ uznany wiersz Briggflats, który jest pod silnym wpływem dialektu północnego i historii.

1966 – Praca w Darlington zamknięta

Warsztaty kolejowe Darlington w pobliżu North Road w mieście, ofiara Beeching Axe. Kończy ważną epokę przemysłową w mieście i oznacza utratę 2150 miejsc pracy.

Stary Hartlepool. Zdjęcie © David Simpson 2018

1966 – Połączenie Hartlepools

Zakon Hartlepool łączy Stare Hartlepool z Zachodnim Hartlepool.

1966 – Grupa Łowców Łabędzi

Grupa stoczni Swan Hunter Group powstała z połączenia Swan Hunter, Wigham Richardson i Smiths Dock.

1966 – Oczyszczanie slumsów

Oczyszczanie slumsów i przebudowa miast mają miejsce na obszarach miejskich regionu w latach 60. XX wieku. Oczyszczanie Cannon Street i Newport Road w Middlesbrough odbywa się w tym roku.

Ściana Byker (u góry) Zdjęcie © 2015 David Simpson

1966 – Rozpoczyna się Byker Wall

Architekt Ralph Erskine rozpoczyna budowę nowego mieszkania o nazwie ‘the Byker Wall‘ na wschód od Newcastle w miejscu około 1200 domów, które nie spełniały już nowoczesnych standardów. Charakterystyczna obudowa zostałaby ukończona na początku lat 70. XX wieku.

1966 – Puchar Świata

Ayresome Park, Middlesbrough i Roker Park, Sunderland są miejscami meczów piłkarskich mistrzostw świata. Anglia ostatecznie pokonała Niemcy 4-2 w finale na Wembley z zespołem, w skład którego wchodzą urodzeni w Ashington bracia Jack i Bobby Charlton.

1966 – Więcej kopalni zamkniętych

Kopalnie północno-wschodnie zamknięte w tym roku to Barcus Close (Burnopfield) Beamish Mary Choppington w Northumberland Chopwell Clara Vale Dean i Chapter (Ferryhill i Chilton) East Walbottle (na zachód od Newcastle) Lumley (gdzie wydobywano węgiel od czasów średniowiecza) Ryhope w pobliżu Sunderland Waterhouses w pobliżu Durham i Witton Colliery w Sacriston.

1966 – Zamknięcia stoczni

W latach 1960-1966 zamknięto sześć stoczni w regionie.

Miasto Tynemouth od zamku. © David Simpson

1967 – Ryba z frytkami dla Hendrixa

Słynny gitarzysta Jimi Hendrix samplował ryby i frytki ze sklepu z rybami i frytkami na Tynemouth Front Street.

19 października 1967 – Tunel Tyne

Tunel Tyne został oficjalnie otwarty przez Jej Królewską Mość. Prace nad tunelem rozpoczęto w 1961 roku.

1967 – Połączenie stali

Dorman Long, South Durham Steel and Iron Company, Stewarts i Lloyds ogłaszają połączoną spółkę o wartości 311 milionów funtów, która staje się częścią British Steel Corporation.

1967 – Kolejny pracowity rok zamykania kopalń

Zamknięto kopalnie w Bowburn Brancepeth (Willington) Chester South Moor Deaf Hill (Trimdon) Kimblesworth (w pobliżu Sacriston) Leasingthone (Coundon) Newbiggin Thrislington i West Auckland.

Centrum Kultury w Newcastle Zdjęcie © David Simpson 2018

1968 – Król Olav otwiera Centrum Obywatelskie

Newcastle Civic Centre, zaprojektowane przez George'a Kenyona, zostaje otwarte przez króla Norwegii Olafa.

Kwiecień 1968 – Utworzono Teesside

Hrabstwo Teesside zostało utworzone, łącząc miasta Stockton i Billingham w Durham z miastami Redcar, Thornaby i Middlesbrough w hrabstwie Yorkshire.

1968 – Rurociąg etylenu

Budowany jest rurociąg o długości 138 mil, łączący przemysł chemiczny Teesside z przemysłem Runcorn w Cheshire w celu transportu etylenu.

F Pit Waszyngton: Zdjęcie © David Simpson

1968 – Dalsze zamykanie szybów

Kopalnie zamknięto w tym roku w Brandon i Brandon Pit House w pobliżu Durham Burnopfield Cambois Esh (w Esh Winning) Hamsterley Handenhold Linton (w pobliżu Ashington) Mainsforth (w pobliżu Ferryhill) Trimdon Grange Washington F Pit (otwarty w 1777) Wheatley Hill i na wybrzeżu w Whitburn Colliery (zwana również Marsden Colliery).

1968 – Rafinerie ropy naftowej w Teesmouth

W ciągu ostatnich czterech lat u ujścia rzeki Tees zbudowano trzy rafinerie ropy naftowej, które zaopatrują przemysł chemiczny.

1968 – rozwiązanie DLI

Lekka piechota Durham zostaje rozwiązana.

Plac Eldona. Zdjęcie © David Simpson 2015.

1969 – Eldon Square

Rozpoczyna się budowa nowego centrum handlowego Eldon Square w Newcastle.

1969 – Politechnika w Newcastle

Newcastle Polytechnic powstała z połączenia uczelni, w tym Rutherford College of Technology.

11 czerwca 1969 – Newcastle wygrywa Puchar Miast Targowych

Newcastle United wygrywa Puchar Miast Targowych, pokonując Újpesti Dózsę w dwumeczowym finale. Newcastle wygrał pierwszy mecz u siebie 3:0, a drugi mecz w Budapeszcie 3:2. Newcastle zakwalifikowało się do zawodów w 1968 roku wraz z trzema innymi angielskimi drużynami, pomimo zajęcia dziesiątego miejsca w First Division. Kwalifikacje były wynikiem zasady „jednej drużyny w jednym mieście”’. Do prestiżowego Pucharu Europy zakwalifikował się tylko Division One zwycięzcą Manchesteru City i wicemistrzostwo Manchesteru United, który zajął drugie miejsce. Wśród pozostałych drużyn, które zajęły drugie miejsce, znalazły się trzy kluby z Londynu i dwa z Liverpoolu, a tylko jeden klub z każdego miasta mógł zakwalifikować się do Pucharu Targów. Pomimo osobliwych warunków kwalifikacyjnych Newcastle spisało się znakomicie, eliminując m.in. Feyenoorda z Rotterdamu w pierwszej rundzie, hiszpański zespół Real Zaragoza w trzeciej rundzie i Glasgow Rangers w zaciętym dwumeczowym półfinale.

1969 – Koniec wschodzącego słońca

Kopalnie węgla zamknięto w tym roku w Crofton Mill (Blyth) Harton (South Shields) i Rising Sun Colliery w Wallsend. Zamknięcie kopalni Rising Sun oznacza upadek ostatniej w historii kopalni Tyneside na północnym brzegu rzeki.

LINKI DO HISTORII WOJNY ŚWIATOWEJ

„W obronie Tyne” : przypomina życie strzelca z I wojny światowej w baterii Trow Rocks w South Shields: Defending the Tyne

Stulecie pierwszej wojny światowej na Uniwersytecie w Newcastle: Pierwsze stulecie wojny światowej

Projekt pomników wojny północno-wschodniej

Northumbria Projekt upamiętniający I wojnę światową

Naloty Zeppelinów na północny wschód podczas pierwszej wojny światowej Zeppelin napada z witryny skupiającej się głównie na II wojnie światowej.

Zdjęcia Spennymoor

Na długo przed tym, jak Spennymoor w ogóle istniał, istniało. Spenny Moor. Spenny Moor było rozległym obszarem wspólnej ziemi i jesteśmy wdzięczni znanemu historykowi i antykwariuszowi Robertowi Surteesowi (1779 - 1834), którego śmierć upamiętniono w pobliskim biskupie Middleham, za jego opis rozległości wrzosowisk. Napisał, że rozciągał się od Auckland Park na drodze do Bishop Auckland tuż przy Sunderland Bridge i w przeciwnym kierunku od miejsca Whitworth Hall do podnóża Fery Hill i Kirk Merrington. Obszar ten był zwykłym gruntem należącym do książąt-biskupów Durham, a według Surtees był porośnięty gąszczem wrzośca, ciernia i kolcolistów oraz ostów i był otoczony gęstym zalesieniem, zgodnie z lokalną legendą ojczyzna dzikich dzik. Chociaż miasto nie istniało aż do XIX wieku, na obwodzie wrzosowiska istniało wiele osad, które datują się znacznie dalej, a mianowicie Merringtons (wschód, zachód i środek), obecnie znane jako Kirk Merrington, Westerton i Middlestone, Byers Green i Old Park, Whitworth, Tudhoe, Croxdale i Hett, z których niektóre później stały się częścią rozwijającego się miasteczka.
Istnieje wiele opinii na temat tego, jak Spennymoor wziął nazwę, ale najprostsza i najprawdopodobniej opiera się na etymologii – badaniu słów i ich korzeni. Słowo oznaczające „cierń” zarówno w języku celtyckim starożytnych Brytyjczyków, jak i po łacinie używanej przez ich rzymskich zdobywców brzmiało „spino”, a saksońskie słowo oznaczające wspólną ziemię brzmiało „mor”, co doprowadziło do nazwy Spino Mor, która kiedyś się zmieniła. między połową XIII a XV wieku, kiedy to w dokumentach biskupstwa określano go już jako „Spenyngmore”.

Założenie miasteczka, które wzięło swoją nazwę od wrzosowiska, na którym zostało zbudowane, nastąpiło, ponieważ obszar ten leżał na bogatym złożu węgla i przez setki lat wykopano na nim „coalle pitts”. Kiedy szyb kopalniany w Whitworth Park został zatopiony w 1839 roku przez Durham County Coal Company, minęły pełne 2 lata, zanim pierwszy węgiel dotarł na powierzchnię. Doprowadziło to do napływu mężczyzn, którzy mieli nadzieję na znalezienie pracy w kopalni, a domy zbudowane dla nich doprowadziły do ​​początków miasta, które tradycyjnie datuje się na lipiec 1841. Być może jest więcej niż zwykłym zbiegiem okoliczności, że Doroczna Gala Miejska jest odbywa się co roku w drugą sobotę lipca – w rocznicę urodzin miasta!. Kopalnia była jedną z ostatnich w rejonie Spennymoor, która została zamknięta 29 września 1974 roku.
Spennymoor, wiktoriańskie miasto prosperujące z końca XIX wieku, opierało się na wydobyciu węgla i produkcji stali. W szczytowym momencie Huta Tudhoe była największym młynem blacharskim w Europie, a miasta takie jak Spennymoor umożliwiły gigantyczny postęp rewolucji przemysłowej. Niestety zamknięcie huty w 1900 r. spowodowało spadek fortuny miasta, które ponownie bardzo ucierpiało po zamknięciu kopalń węgla w latach 60-tych. Wielu miejscowych mężczyzn i chłopców straciło życie w kopalniach, co zostało upamiętnione w Victoria Jubilee Park, pomnikiem znanym jako „The Tubs” z jasnym sadzeniem kwiatów w donicach, które pierwotnie były używane pod ziemią w Ellington Colliery, Northumberland i w pomniku na cmentarzu Tudhoe do katastrofy w kopalni Tudhoe, która miała miejsce około godziny 1.15. rankiem 18 kwietnia 1882 roku, kiedy eksplozja, która miała być spowodowana upadkiem kamienia w samolocie maszynowym pokładu Brockwell, spowodowała śmierć 37 mężczyzn i chłopców, niektórzy nawet w wieku 15 lat.

Dzisiejszy Spennymoor ponownie cierpi z powodu bezrobocia znacznie przekraczającego średnią krajową, z powodu utraty stanowisk inżynierskich, które są przenoszone do innych krajów, gdzie koszty pracy są tańsze. Nadzieja na przyszłość jest jednak duża, ponieważ powstaje nowa fabryka dla International Lighting Technologies (dawniej Thorn Lighting) i produkcja podwozi do pojazdów gąsienicowych, przeniesionych z Teesside przez Berco, spółkę zależną europejskiego giganta inżynieryjnego Thyssen-Krupps. Kolejną nowością na froncie miejsc pracy jest Durham Gate an Industrial Estate, która po ukończeniu w ciągu najbliższych kilku lat będzie składać się z Office Village i małych fabryk wspieranych przez futurystyczne centrum usług na terenie zajmowanym obecnie przez Black & Decker.
Wieża zegarowa ratusza została zbudowana około 1916 roku i zaczęła być uważana za lokalną ikonę, wciąż widoczną dla każdego, kto zbliża się do centrum miasta.

Centrum Rekreacji Spennymoor jest siedzibą Regionalnego Centrum Gimnazjum, które ma szkolić przyszłych gimnastyków olimpijskich, a także jest gospodarzem wielu innych sportów, a piękny Park Jubileuszowy, którego zazdroszczą znacznie większe miasta, jest w trakcie tworzenia dalsze udoskonalenia, aby zapewnić lepsze zaplecze zabaw dla lokalnych dzieci. Od wielu lat szczyci się dwoma polami do gry w kręgle, które są domem dla jednych z najbardziej utytułowanych drużyn w powiecie.
Rzymski fort w Vinovium, jeden z najważniejszych i najlepiej zachowanych w północnej Anglii, leży zaledwie kilka kilometrów dalej w jednym kierunku, a katedralne miasto Durham w drugim, dzięki czemu miasto jest idealnym centrum dla odwiedzających „ Ziemia Księcia Biskupów”.
Główne centrum handlowe, „Festival Walk”, było typowym pasażem handlowym, kiedy zostało wybudowane przez Arndale Developments z Leeds w połowie lat 60-tych, ale jak wiele innych tego typu jest obecnie niemodne i niezdolne do ekspansji. Przyjmuje się, że nowi właściciele planują wyburzenie połowy dzielnicy, prawdopodobnie w 2010 r., i oczekuje się, że zostanie ona zastąpiona przez centrum handlowe, zgodnie z bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami. Netto i Lidl przygotowują się do przeprowadzki do nowej siedziby w mieście i obaj mają nadzieję, że zostaną otwarte jeszcze w tym roku.
Informacje dostarczone przez Alana Marron

Najlepsi przyjaciele – Historia

Do 1874 roku w Northumberland istniał tylko jeden klub grał w rugby. Do roku 1882 Northumberland i Durham miały w sumie pięć klubów ze 132 klubów związanych z Rugby Union.

Pierwsza prawdziwa wzmianka o sędziach pojawiła się w listopadzie 1888 roku, kiedy w Royal Exchange Hotel w Newcastle odbyło się spotkanie w celu wyboru sędziów do turniejów Challenge Cup Ties.

Mecz Gosforth v Tynedale, który miał się odbyć w Gosforth miał być prowadzony przez J. F. Ogilvie, a powiązania między Tynemouth v Northumberland w North Shields i Northern v Percy Park rozgrywane w kolejne soboty miały być prowadzone przez pana Wm Caila.

Wm. Cail był niewątpliwie siłą, z którą należało się liczyć w kręgach rugby. Nie tylko był zagorzałym zwolennikiem gry w gazetach sportowych, ale był niestrudzonym pracownikiem administracji, będąc prezydentem i skarbnikiem hrabstwa Northumberland, a także znanym sędzią. Osiągnął
wielki sukces i zaszczyt, wybrany na prezesa Związku Rugby Football Union w 1892 roku.

Warto zauważyć, że 100 lat później inny „Northumbrian” w osobie Danie Serfonteina osiągnął ten sam zaszczyt. Jednak pan Cail miał swój udział w nieszczęściach. W Northumberland A.G.M. która odbyła się 2 kwietnia 1889 r. Pan Cail doniósł o strasznym doświadczeniu sędziowania pucharu w Hexham. Powiedział “Tylko starania odwiedzających i policji uchroniły go przed wrzuceniem do rzeki. “

Reporter gazety w tamtym czasie skomentował publiczną koncepcję kodeksu rugby w rozmowie pewnego młodzieńca podziwiającego ilustrację przechodzącej gry na paczce papierosów w
Wystawa sklepowa.

“Geordie wygląda na ucho na tym meczu piłki nożnej.”
“To’ to nie futbol, ​​jesteś fauol, to’s rugby.”
“Wiesz że’s piłka nożna nie jest’ tym?”

“Nie lubicie, widzicie, kiedy facet ma baal, inny gość może go hoy doon.”
“Tak”.

“To’ też nie jest,‘bo kiedy chłopaki doon i wygrają wstają, możesz go kopać, dopóki nie upuści baala.”

”Bardzo szorstki. Co to jest sędzia?”
“Och teraz, on po prostu blaze gwizdka

To dziwne, że ktokolwiek zgłosił się na ochotnika do sędziowania, być może byli masochistami?

Pan White w styczniu 1898 roku poskarżył się Związkowi Hrabstwa Northumberland na traktowanie go przez widzów na stadionie Percy Park w meczu Percy Park przeciwko Północnej. W innych miejscach w okolicy obfitowały podobne historie. W pewnej gazecie napisano, że Barbarzyńcy mieli fatalny czas w Południowych Tarczach. “Z wielkim trudem udało się zabezpieczyć sędziego na mecz. W ostatniej chwili Hon. Sekretarz Towarzystwa Durham pełnił obowiązki prawdopodobnie nigdy więcej nie zgłosi się na ochotnika. Nie tylko jego decyzje były ogłaszane na boisku, ale na samym końcu został napadnięty. To pewne. że Barbarzyńcy już nigdy nie odwiedzą Południowych Tarcz.

Ale pomimo niepowodzeń sędziowie Northumberland i Durham organizowali się. W swoim roku prezydenckim pan Cail wziął udział w spotkaniu, które miało się odbyć w Sunderland w celu utworzenia wspólnego stowarzyszenia sędziów. Pan Boddy z Hartlepool został wybrany na sekretarza, pan W. Humphreys i pan C. W. Mountford reprezentowali Durham, a pan H. Welford i pan J. Thompson reprezentowali Northumberland. Celem pierwszego spotkania, które odbyło się w listopadzie 1893 r., było ustalenie zasad dla towarzystwa, ale komentator Hartlepool dodał, że chodzi o utrzymanie pozycji sędziów stricte amatorskich i, jeśli to możliwe, unikanie robienia z tego obowiązku dla dżentelmenów podejmujących się tego. biuro.”

Kwestia utrzymania amatorskiego statusu sędziów była najważniejsza w umysłach większości mężczyzn rugby, a w pubach często pojawiały się wzmianki o regulacji wydatków dla tych dżentelmenów. W Durham i Northumberland koszty zostały zdefiniowane i składały się z biletów powrotnych trzeciej klasy i pół korony na wydatki hotelowe. “Trudne to określa, dla mężczyzny, który po zabiciu znacznej części swoich wydatków, może być wyszydzany za jego usługi.” Nowe społeczeństwo utworzyło zasadę, że wszystkie legalne wydatki z własnej kieszeni, oprócz tych wymienionych, powinny być mieć pozwolenie.

Przez 1895 spotkanie Durham County Rugby Union zdecydowało, że powstaje niezależne hrabstwo Durham, kończąc w ten sposób układ Inter-County Northumberland i Durham. Stowarzyszenia sędziowskie stały się zatem podkomisjami swoich odpowiednich stowarzyszeń. Rozłam odbył się polubownie i do dziś pozostają prawdziwymi przyjaciółmi, organizując wspólne spotkanie przynajmniej raz w sezonie.

Oba stowarzyszenia mają szczęście, że mają oddanych, doskonałych zawodników rugby, którzy je prowadzą i administrują.

Durham miał wybitnego Hon. Sekretarze w Charlie Rood, G. Watling, B. Holt, George Nellist, R. Mcclaren. Archibold, H. Broqdon, Alan Moulton, Selwyn Morqan. a teraz Ken Eldridge.

Northumberland znakomicie obsługiwali C.W. Gibson, C.P. Tanner, MH Southern, C.F. Pennock, J.W. Blakey, A. Christison, R. Bramald.

Innymi ważnymi sekretarzami mianowania w Durham byli John Runcie, Bill Jones. Selwyn Morgan, Arthur Broughton Bill Cowley, Brian Harrison. Len Thompson, a teraz John Hudson.
Nominacje w Northumberland, mężczyźni równie oddani to: C. F. Pennock, M. R. Moat, K. S. Lockerbie, F. J. Sheppard, S. A. Swift, J. Jackson, M. Common, H. R. Gibson, J. M. D. Coulson, C. Dykes, R. Bramald.

Od końca wojny 39/45 położono większy nacisk na poszerzenie systemu wymiany i jesteśmy zobowiązani do wymiany sekretarzy S. Morgan, A. Stuart i Paul Renton w Durham i CR Markham, A. Christison, C. Dykes i D. Scatchard w Northumberland.

Nawiązano powiązania z Grupą Północną, z Borders, ze Szkocją, Londynem, Herts, N. Midlands, E. Midlands, a ostatnio z Irlandią w celu rozpowszechniania doświadczeń sędziów.

Oba stowarzyszenia były również dobrze obsługiwane przez charyzmatyczne postacie jako przewodniczący:

Alan Bean kierował Towarzystwem Durham przez 27 lat. Był sędzią najwyższej rangi i był szanowany wszędzie tam, gdzie grano w rugby. Okazał się doskonałym motywatorem mężczyzn i był odpowiedzialny za napisanie ostatecznej „Sztuki sędziowania”. Jego słowa na pożegnanie brzmiały: „Graj prosto, graj dla przyjemności”. Alan Bean był również międzynarodowym sędzią o wysokiej renomie, a Durham produkował międzynarodowych sędziów w Ned Holmes, Hartley Elliott i Harry Keenen. Dwóch ostatnich sędziów włożyło duży wkład w szkolenie i ocenę sędziów, a ich doświadczenie okazało się nieocenione. Wszyscy zachwycali się energią Hartleya. Jest związany z rugby od 40 lat i nadal jest tak samo zapalony, jak zawsze. Z wielką przyjemnością przyznano mu zaszczyt zostania dożywotnim członkiem Towarzystwa Durham w 1990 roku i służy jako inspiracja dla wszystkich.

Northumberland również odnosił sukcesy na szczycie, a mianowicie Bernard Shills, D-Alan Brown, Norman R. Sanson – wszyscy świetni sędziowie międzynarodowi. Bill Blakey, Ted Brough również miał zaszczyt być międzynarodowym sędzią dotyku. Przyznali także dożywotnie członkostwo Kenowi Lockerbie, Alanowi Christisonowi, Charlesowi Pennockowi, Tedowi Broughowi, N. Sansonowi, F. Sheppardowi, SA Swiftowi i J.H. Trasa.

Northumberland i Durham nieustannie wnosiły znaczny wkład w Północ. grupa sędziów Towarzystw. Alan Bean, Hartley Elliott, Harry Brogdon byli jednymi z pierwszych oficerów grupy. Charles Pennock był sekretarzem grupy w latach 80., Bill Blakey, a potem Alan Christison pracował niestrudzenie i skutecznie jako członkowie Panelu Doradczego Sędziów.Alf Thynne, Jim Marr, Selwyn Morqan, Arthur Stuart, Ken Eldridge kontynuowali tradycję Durham, a z Northumberland Charles Pennock Bill Blakep, Alan Christison, Ray Parlett, Charlie Dykes, Ken Lockerbie, Jim Coulson wnieśli cenny wkład do Northern Group .

Charlie Dykes i Ken Eldridge w ciągu ostatnich kilku lat byli odpowiedzialni za organizację i przetwarzanie danych niezbędnych do oceny sędziów.

Teraz wydaje się, że Północ prawie dobrze sobie poradziła, ustanawiając porządek zasług i jest to w dużej mierze zasługą wkładu naszych członków. Ken Eldridge jest obecnie Hon. Skarbnik Grupy Północnej.

Te dwa stowarzyszenia zawsze odgrywały ważną rolę w organizacji Konferencji Sędziów odbywającej się zwykle w Hatfield College Durham. Obecnie człowiekowi z Durham, Johnowi Pearsonowi, powierzono zadanie zorganizowania kolejnego Hatfielda. Dołączając do Durham z Kent osiem lat temu, John Pearson osiągnął status Panelu Hrabstwa i wniósł cenny wkład w rozwój Towarzystwa. Zdobył bogate doświadczenie w reprezentacji RFU w Argentynie, na Bermudach i Jugosławii, a także w prowadzeniu na tych wyspach, w tym w półfinale Pilkington Cup w 1991 roku.

Pearson podążył ścieżkami innych mężczyzn z Durham, którzy osiągnęli standard hrabstwa, a mianowicie
A. Bean, A. Brown, A. Christison, J. Denham, HB Elliott, R. Walton Forster, Ned Holmes, Edgar Holmes S. Hudson, WG Jones, T. Judge, H. Keenan, R. Kirk, JF Marr , JML Mock, F. Robson. J. Sievewright, J. Straughan, O.W. Surnmonds, A. Swinbume. AP Thynne, K. Witherington.

Ken Witherington wyróżniał się grą w County Rugby, trenerem County Rugby i sędziowaniem County Rugby. Nic dziwnego, że był dwukrotnie zapraszany do trenowania w Kanadzie.

Lyne Mock od ponad 25 lat ma wyróżnienie wiodącego szkolnego rugby w Durham. Ten wyczyn ‘ zajmie trochę czasu. Wielu obiecujących graczy rugby zawdzięcza swoje pierwsze sukcesy na boisku temu oddanemu słudze gry.

John Denham przeniósł swoje umiejętności do Szkocji i teraz sędziuje na najwyższym poziomie w tym kraju. Pomogło to w szerzeniu się idei poniżej i powyżej granicy i promowało Towarzystwo daleko poza jego własnym obszarem.

Northumberland też ma swoje sukcesy. Panelistami hrabstwa byli W. Wearmouth. AI Horsley, O. Kaiser, JH Trail, J. Spark, W. Longbottom, BS Mills, MD Oubridge, E. Nixon, AE Brough, MH Southern, DA Brown, JW Blakey, HE Cosans, CR Markham , AC Taylor, NR Sanson, KS Lockerbie, TR Parlett, M. Pearson. M. Wspólny. J. Coulsona.

Oba stowarzyszenia zawsze przyczyniały się do zmian wprowadzanych do gry. Z Durham, Kena Williamsa. Ken Chivers, Neville Carswell i Mike Common z Northumberland entuzjastycznie uczestniczyli w programie sędziowskim National Touch. Pojawiło się wiele doniesień, że sędziowie z wdzięcznością docenili ich wysiłki w sędziowaniu nowoczesnej gry.

Tak, Northumberland i Durham mają wiele powodów do dumy w ciągu ostatnich stu lat. Zapewnili sędziów na najwyższym poziomie. Zapewnili administratorów na najwyższym poziomie w grupie Północnej, ale ich największy wkład polega na organizowaniu i administrowaniu grą Rugby dla wielu klubów na ich obszarach.

Pochwała należy się często niedocenianemu zespołowi entuzjastów:

Alan Bean, Tom Whitworth, Bill Jones, Alf Thynne z Durham i dla Northumberland, MD Oubridge, G.D. Douglas, W. Wearmouth, JH Trail, PW Bates, MH Southern, AE Brough, DA Brown, JW Blakey, CL Powell, CF Pennock, F. Forster Smith, A. Christison, SA Swift i T.R. Parlett, którzy przewodzą Towarzystwom jako przewodniczący.

Hon. Sek. od C. Rooda do Kena Eldridge'a w Durham i Harry'ego Welforda do Roda Bramalda w Northumberland.

Skarbnicy od A. Boddy'ego do Harry'ego Brogdona w Durham, od Williama Caila do Geoffa Parkinsona w Northumberland.

Northumberland również przewodziło przez sędziów i byłych sędziów we wdrażaniu rozwoju młodzieży, będąc pierwszym hrabstwem w kraju, które to zrobiło, z Johnem Batesem (synem P. Bates – byłym sędzią i prezydentem hrabstwa). jako funkcjonariusze powiatowego YD, a następnie regionalny funkcjonariusz YD.

Hrabstwo Durham obsługuje obecnie ponad 1800 spotkań. Northumberland obsługuje obecnie ponad 1450 spotkań w sezonie.

To entuzjaści, którzy sprawili, że te 100 lat odniosły taki sukces. Pozdrawiamy każdego z nich i dziękujemy im za nieopłacone godziny, które poświęcili na promocję gry, którą wszyscy tak bardzo kochamy, mając nadzieję, że fundamenty, które położono pod dzisiejsze obchody stulecia, wprowadzą nas w udane drugie stulecie.

3 WRZEŚNIA 1930.
Wyciąg z przemówienia, który cytował przemówienie Prezydenta Angielskiego Związku Rugby

“Jeżeli jesteś sędzią, zdejmuję dla ciebie kapelusz, ponieważ jesteś albo graczem, który nie może opuścić gry sam, albo super entuzjastą. Gra jest ci wdzięczna. Wszyscy porządni sportowcy są twoimi przyjaciółmi, a zawodnicy generalnie twoimi lojalnymi poddanymi, chociaż jest kilku, którzy są gotowi wykorzystać twoje potknięcia.

Jeśli potrafisz nieświadomie zaimponować drużynom, nad którymi sprawujesz kontrolę, będą one zbyt zajęte, by zająć się czymkolwiek poza grą. Trzymaj ich w tym, a przede wszystkim nie toleruj mówienia. Z pewnością popełniasz błędy, ale pocieszasz się myślą, że ‘Ten, który nigdy nie popełnia błędu, nigdy nie popełnił niczego innego’.

Twój główny problem leży w rozrzuconych kilku błędnych pobudkach –,‘krytych z trybuny’– z przenikliwymi głosami – których wiedza na temat zasad jest tak samo stronnicza jak ograniczona i których słownictwo związane z grą jest ograniczone. do jednego lub dwóch wytrysków ‘Spalony’ i ‘Graj w sędziego’ (ciekawa kombinacja skrajności). Jedyna rada, jaką mogę zaoferować, to „być głuchym” „8211”.

Sugestia dla graczy dotyczy ciebie, ponieważ jeśli chcesz nadążać za dzisiejszym typem gry, musisz być sprawny fizycznie”.

‘Bez strony!’

Opracowane i zredagowane przez A.P. Thynne (Durham) i AD Douglas (Northumberland)

NB.

Nie jest celowe, aby jakakolwiek osoba została przeoczona, ale rejestry z obu hrabstw są trudne do uzyskania i rzeczywiście Northumberland utraciło swoje dane przed 1945 r. z powodu pożaru.

Autorzy tej broszury chcieliby wyrazić uznanie dla danych dostarczonych przez nieżyjącego już Alana Beana i Billa Blakeya, a także Bin Swan/Northumberland Archivist i Ernie Dringa z Hartlepool Rovers.

Obejrzyj wideo: EP 5 Allenheads to Allendale - The Grand Tour of Northumberland

---